H κυρίαρχη πεποίθηση
Στον κόσμο των επιχειρήσεων κυριαρχεί η πεποίθηση ότι τα συναισθήματα δεν μας βοηθούν. Για να είμαστε αποτελεσματικοί και αποδοτικοί χρειάζεται να λειτουργούμε περισσότερο με το μυαλό. Τα συναισθήματα μας κάνουν ευάλωτους. Μάλιστα ο D.Goleman στο βιβλίο του «Η Συναισθηματική Νοημοσύνη» αναφέρει πως μια μελέτη σε 250 στελέχη επιχειρήσεων αποκάλυψε αυτή την κυρίαρχη πεποίθηση. Τα περισσότερα στελέχη ένιωθαν πως η δουλειά τους απαιτούσε «το μυαλό τους και όχι την καρδιά τους». Πολλοί ανέφεραν το φόβο τους ότι αν ένιωθαν ενσυναίσθηση ή συμπάθεια κάνοντας τη δουλειά τους, θα έρχονταν σε αντιπαράθεση με τους στόχους του οργανισμού. Στην πραγματικότητα όμως συμβαίνει το αντίθετο.
Οι ομάδες εξαιρετικών επιδόσεων
Όποιος παρακολουθεί μία αθλητική ομάδα που παίζει στο πρωτάθλημα ή όποιος έχει βιώσει την εμπειρία μιας φοβερής συναυλίας, γνωρίζει, ότι σε μία ομάδα που ξεπερνά τη φυσιολογική της απόδοση συμβαίνει κάτι εξαιρετικό. Φαίνεται ότι οι παίκτες τελούν σε συγχρονισμό και επικοινωνούν μεταξύ τους με κάποιον αόρατο τρόπο. Πολλές ομάδες Ολυμπιακών επιδόσεων και όχι μόνο, κατανοούν τη σημασία της συνοχής στην ομάδα. Γνωρίζουν ότι η σύνδεση τους μέσω της καρδιάς είναι αυτή που θα απογειώσει το αποτέλεσμα. Για αυτό και οι αρχηγοί τους λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να καλλιεργήσουν αυτή τη συνοχή μεταξύ των μελών. Η επίλυση οποιωνδήποτε διαφορών που μπορεί να επηρεάσουν την απόδοσή τους, είναι πρωταρχικής σημασίας πριν κάθε μεγάλη αναμέτρηση.
Η σημασία της καρδιάς στο όραμα
Ολοένα και περισσότερες επιχειρήσεις στο σύγχρονο κόσμο ακολουθούν το παράδειγμα αυτών των ομάδων. Φροντίζουν να συμπεριλάβουν στις δηλώσεις αποστολής τους τη σημασία της καρδιάς. Στις διαφημιστικές καμπάνιες , γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη χρήση λέξεων και εικόνων που έχουν σχέση με την αγάπη, τη φροντίδα και τη συμπόνια. Πλέον αναδύεται ένας νέος τρόπος αντίληψης, σκέψης και δράσης στον κόσμο των επιχειρήσεων. Σε αυτόν τον νέο τρόπο, το ανθρώπινο δυναμικό διαθέτει στην υπηρεσία των επιχειρήσεων, αξίες, αισθήματα, αντιλήψεις γνώμες και κίνητρα. Ο ρόλος του ηγέτη διαφοροποιείται και προσανατολίζεται στην ανάπτυξη των άλλων. Ο πρωταρχικός του ρόλος, δεν είναι να γεννά ο ίδιος όλες τις ιδέες. Ο ρόλος του είναι να συντηρεί μια κουλτούρα που η δημιουργικότητα και η καινοτομία ισορροπούν με την απόδοση. Όπου τα άτομα βιώνουν την ελευθερία για πειραματισμό μέσα σε ένα συμφωνημένο σύστημα αξιολόγησης και απόδοσης.
Η πορεία από το εγωσύστημα στο οικοσύστημα
Ο καθηγητής του ΜΙΤ C.Otto Scharmer, περιγράφει αυτόν τον νέο τρόπο ως συλλογική νοημοσύνη. Ως πορεία από το εγωσύστημα στο οικοσύστημα. Έτσι οι ομάδες εξελίσσονται προς μια ανώτερη αρμονία και ποιότητα. Ο καθηγητής διατυπώνει τη «θεωρία U» ως την ικανότητα των ανθρώπων να συνεργαστούν μεταξύ τους με «Ανοιχτό Μυαλό», «Ανοιχτή Καρδιά» και «Ανοιχτή Θέληση». Οι ερευνητές της θεωρίας αυτής, ανακάλυψαν ότι αυτό μπορεί να λειτουργήσει ακόμη βαθύτερα, μέσω συγκεκριμένων εργαλείων αυτογνωσίας. Εργαλείων που βοηθούν τα άτομα να δημιουργούν ατομική και ομαδική συνοχή, μέσω της φυσιολογίας τους. Δηλαδή ισορροπία μυαλού, καρδιάς και συναισθημάτων. Η νοημοσύνη της καρδιάς και η καρδιακή συνοχή ενεργοποιεί τα ανώτερα κέντρα του εγκεφάλου που βιώνουν τη συμπόνοια και την επιθυμία να βοηθάμε τους άλλους να αναπτύξουν το υψηλότερο δυναμικό τους.